Informatie over de kalverhouderij
In vogelvlucht
Nederland is de grootste kalfsvleesproducent van Europa. Jaarlijks worden er in ons land 1,5 miljoen kalveren gemest en geslacht. Zo’n 850.000 kalveren worden daarvoor jaarlijks geïmporteerd en de overige zijn afkomstig van Nederlandse melkveebedrijven, de zogeheten ‘uitstoot kalveren’: kalveren die in de melkveehouderij worden geboren en niet worden aangehouden als nieuwe aanwas, worden verkocht als vleeskalf. De kalveren blijven tenminste 14 dagen (meestal in individuele hokken) op het geboortebedrijf en worden verzameld door een tussenpersoon en vervolgens met leeftijdgenoten op vleeskalverbedrijven geplaatst. | |
De Nederlandse vleeskalversector is vrij sterk geïntegreerd en omvat ongeveer 950.000 dierplaatsen waarvan 600.000 plaatsen voor blankvleesproductie ingezet worden, en 350.000 voor rosé. Het aantal blankvleesplaatsen is vrij stabiel. Binnen het rosésegment is er een dalende trend voor oud rosé (inmiddels minder dan 10% van het totaal aantal Nederlandse plaatsen). | |
Importcijfers kalveren | |
Export kalfsvlees | |
Economische betekenis en inkomen | |
Houderij en voeding
| |
Milieu en biodiversiteit De totale productie van kalvermest in Nederland bedraagt circa 3,2 miljoen ton, waarvan de ammoniakemissie van vleeskalverbedrijven volgens het CBS 3,3 miljoen kilo per jaar is. | |
Antibiotica |
Aandachtspunten diergezondheid en dierenwelzijn · Diergezondheidsproblemen en een relatief hoog antibioticagebruik, vanwege het bij elkaar brengen van jonge dieren van veel verschillende diergezondheidsstatussen. · Vleeskalveren worden doorgaans gehouden op roostervloeren, vanwege de afvoer van de mest (kalvergier), en komen niet buiten. Stimulering van diervriendelijker, zachtere vloeren vindt sinds 2018 via een subsidieregeling plaats. · Blankvleeskalveren krijgen beperkt ijzer in het rantsoen, waardoor bloedarmoede een belangrijk aandachtspunt blijft. Er zijn geen data beschikbaar over Hb-gehaltes van individuele vleeskalveren aan het eind van de productieperiode. De sector streeft naar een gemiddeld Hb vlak voor de slacht tussen 5,5. en 5,8 mmol/L. · Het voer van blanke en rosé kalveren is relatief rijk aan energie (voor snelle groei) en geeft daardoor risico op stofwisselingsstoornissen bij de kalveren. · BVD is een besmettelijk virusziekte bij runderen die niet schadelijk is voor mensen. Van de melkveebedrijven die vallen onder de ketenorganisatie ZuivelNL (ruim 16,5 duizend) is bijna 98% begonnen met een BVD-aanpak, wat later ook doorwerkt naar de kalversector. BVD heeft in Europese wetgeving nog niet dezelfde status als IBR waardoor er voor deze ziekte geen wettelijk verplichte aanpak komt in Nederland. Dit zou in de toekomst kunnen veranderen. In maart is in Europa gesproken over het gelijktrekken van de status van IBR en BVD binnen de EU in het kader van de nieuwe Animal Health Regulation (Bron De Kalverhouder, april 2018). |